เมื่อก่อนถ้ามีคนถามว่าอยากเป็นอะไรในอนาคต หลายคนจะอ้าปากตอบได้อย่างเต็มภาคภูมิเลยว่า
“อยากเป็นหมอครับ/ค่ะ เพราะยากช่วยเหลือคนอื่น(สำหรับบางคนน่ะ)”
แต่ตอนนี้หลายคนคงได้อะไรหลายๆอย่างจากการใช้ชีวิตในสายวิทย์ เพื่อหวังว่าสักวันหนึ่ง จะได้เป็นอย่างที่ได้ฝันเอาไว้
แต่ทำยังไงมันก็ยิ่งเหมือนหลอกตัวเอง -*-เพราะบางทีหลายคนอาจรู้ตัวตั้งแต่เด็กแล้วว่าตัวเองน่ะชอบอะไร แล้วทำอะไรได้ดีที่สุด ถึงตอนนี้แล้ว ก็อาจจะต้องทำใจละทิ้งสิ่งที่ตัวเคยฝันเอาไว้
ถึงตอนนี้เพื่อนๆหลายคนคงอาจจะเป็นแบบนั้นด้วยเหมือนกัน เคยวาดความฝันไว้ตั้งแต่เด็กๆนะ ว่าสักวันฉันจะเป็นแบบนั้น บางคนอยากเป็นวิศวะ บางคนอยากเป็นหมอพยายามเพื่อให้ได้มาซึ่งความฝันอันนั้น โดยที่ไม่รู้เลยว่า……
สิ่งที่ตัวเองกำลังทำลงไปอยู่นั้น มันใช่ตัวตนที่แท้จริงของเรารึเปล่า
ถ้าถามว่า ตอนนี้อยากเป็นในสิ่งที่ฝันอยู่รึเปล่า หลายคนคงบอกได้เลยว่า “อยากมากๆ” แต่ตอนนี้ ต่อให้พยายามยังไง ก็ทำไม่ได้แล้ว เพราะมันไม่ใช่ตัวเรา มันไม่ใช่สิ่งที่เรา “รัก”
หลายคนอาจจะสับสนอยู่กับคำ 2คำ นั่นก็คือ รักที่จะเป็น กับ อยากที่จะเป็น
หลายคนอยากที่จะเป็นหมอ เพราะว่าเป็นอาชีพที่ได้เงินดี ได้ดูแลรักษาคนไข้ ทำเพื่อคนส่าวนมาก
แต่อีกด้านก็รักที่จะพบปะผู้คน ชอบใช้ภาษาในการสื่อสาร รักที่จะศึกษาพวกมัลติมีเดีย
คิดแค่นี้มันก็เป็นไปคนละทางแล้ว จริงรึเปล่า? อยากจะให้ทุกคนแยกให้ออกระหว่างคำ 2 คำนี้นะ
รัก กับ ชอบ
แน่นอนอยู่ว่า สิ่งที่เรารัก เมื่อเราได้ทำในสิ่งที่เรารัก เราจะไม่มีวันเบื่อมัน เหนื่อยแค่ไหน เราก็จะอยู่กับมันได้ เพราะว่าเรารักมันไปแล้ว
แต่สิ่งที่ชอบ มันอาจจะแค่รู้สึกเห่อชั่วคราว แปบเดียว เราก็จะต้องจากมันไป เพราะว่ามันไม่ใช่สิ่งที่เรา “รัก” จริงๆ ถึงตอนนี้จะรู้สึกเสียดายมากแค่ไหน แต่ก็ต้องทำใจแล้ว ^^ก็เราเลือกมาบนทางนี้แล้วนี่
เลือกทางไหนก็ได้ แต่เลือกให้เป็นตัวเองก็พอแล้ว จริงรึเปล่าล่ะ?
ถ้าตอนนี้ มีคนมาถามว่า “อยากเป็นอะไรในอนาคต” ก็ตอบคำถามนั้นอย่างมั่นใจว่า “อยากเป็นในสิ่งที่รัก”
ชีวิตของเรา ไม่มีใครมากำหนดให้ได้ นอกจากตัวเองเท่านั้นนะ ^^
ชีวิตของเรา ไม่มีใครมากำหนดให้ได้ นอกจากตัวเองเท่านั้นนะ ^^
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น